Over A History of the Voice (Self-Care II)
Wat is een stem? Hoe klinkt ze? Wat verwachten we ervan? Wat kan ze voor ons doen? Hoe kan een mens nog praten nadat zijn strottenhoofd werd weggenomen? Waarom zingen mensen uit Leeds met een Amerikaans accent op de Britse versie van het televisietalentenjachtprogramma X Factor? Waarom zijn vraag en antwoord belangrijk? Waarom vervormde de BBC de stemmen van de IRA op televisie? Vanwaar die noodzaak van iedereen om “PARTY” te roepen?
Wat is de essentie van Tony Robbins’ stem? Of die van Wings? Waarom niet alles op elkaar afstemmen? Welke liederen zou een zelfverzonnen volk zingen? Wat is er zo interessant aan dolfijnen leren tellen met een accent van New Jersey? Of het strottenhoofd van een robot klinkers doen opdreunen? Wat als Androids kunnen luisteren en fluisterend hun steun en goedkeuring zouden geven? Wat als mensen de “voice-over”-technieken onder de knie krijgen? Waarom zijn de meeste AI-helpers, de zogenaamde virtuele assistenten, allemaal vrouwen? Waarom moet iedereen in de zaal onmiddelijk met Siri praten? Waarom die gesampelde stem in Black Box’ Ride on Time? En waarom toch al dat gekreun in Je t’aime, moi non plus?
Over het ensemble
HYOID specialiseert zich in hedendaagse vocale muziek en geeft in het kader van hun residentie in deFENIKS carte blanche aan de Ierse componiste en performance artist Jennifer Walshe. Jennifer won in de herfst van 2016 de British Composer Award for Innovation.
Over het werk van Jennifer Walshe
De producties van Jennifer Walshe worden bijna altijd omschreven als muziektheater. Als een kind van deze tijd reflecteert Jennifer graag en veelvuldig op het internettijdperk en onze relatie met alle vormen van social media.
Met A History of the Voice waagt zij zich voor het eerst aan een avondvullende performance voor vocaal ensemble, waarbij ze de grenzen aftast tussen haar eigen, meer experimentele achtergrond en de lyrische achtergrond van de klassieke zangers.
