Revues (en néerlandais)

Charms heeft compleet de geest van Charms in zich, in een onzinnig variété, met al even onzinnige verzen en verhalen, en wordt op even hoogstaand muzikaal niveau gebracht.
Tuur Devens, De Bond

In hun schrale samenstelling kunnen klarinet en accordeon, in samenhang met slagwerk , een enorme verscheidenheid aan muziekwerelden weergeven. Vermeersch tovert een zigeurnerorkestje, laat een jazzband swingen, strooit rock and roll uit of knipoogt naar de joodse klezmermuziek. (…) De hele voorstelling heeft een prachtige vaart, de tafereeltjes rollen er zo uit. Je kijkt een dikke drie kwartier naar gedreven mensen die een opvallende natuurlijke theaterprésence hebben en daarbij nog hun virtuositeit als muzikant, zanger of als acteur demonstreren.
Frank Pauwels, De Gentenaar

een sprankelende vertoning, steeds bizar, soms grotesk, zelfs bijna clownesk.
Maarten Beirens, De Standaard

Deze stukjes openen de oren, door de manier waarop de instrumenten gebruikt worden, door de architectuur, door het ongehoorde eclectisme, en door het grillige en toch tedere gevoel dat eruit spreekt.
Peter Vantygem, De Standaard

Het fantastische slagwerk van Wim Konink draagt de sfeer van deze hele productie, waaraan de accordeon van Philippe Thuriot en de klarinet van Tom Wouters net dat folkloristisch tintje verlenen dat past bij de Russische absurditeiten van Charms.
De Morgen