Kikkers, krekels, sprinkhanen en cicaden – het zijn diersoorten die we in de eerste plaats kennen door hun zang. Met duizenden zitten ze verscholen in weilanden, bermen, aan kleine oevers; wat we zien is hooguit een rimpeling in het water of een beweging in het gras. Het koor dat ons vertelt dat het voorjaar is begonnen is samengesteld uit talloos veel lokroepen. Mannetjes die een vrouwtje verleiden met een eigen, soortspecifieke frequentie. Hoe aandachtiger we luisteren hoe meer we beginnen te horen. Niet alleen onderscheiden we soorten en patronen, ook horen we hoe de stemmen in het koor aan het veranderen zijn, nieuwe soorten laten zich horen, anderen verdwijnen geruisloos. Krekels en kikkers zingen, net zoals vogels, een lied over de snelheid waarmee ons klimaat verandert, over de staat van ons oppervlaktewater, onze bodem, biodiversiteit en globalisering (in Amsterdam zijn de eerste zangcicaden een aantal jaren terug al gesignaleerd, meegelift in de wortels van planten uit warmere regionen.) Het is een lied dat ook over ons gaat. We luisteren, we zoeken toegang. Vanuit de lokroep van de dieren ontspint zich, tijdelijk, een compositie voor de mensen.
Calling Songs is een onderzoek van Johannes Westendorp naar de mogelijkheden om live en op locatie muziek te maken met insecten- en amfibieënkoren. Daarvoor ontwerpt en maakt hij een mobiele geluidsinstallatie die bestaat uit meerdere kleine speakers, accu’s, gitaarpedalen en modulaire synthesizers. Typisch voor insectenkoren is de brede klank die nooit te herleiden is tot één geluidsbron, de speakeropstelling probeert deze kwaliteit te benaderen.
Dit onderzoek geeft richting aan een nieuw project waarbij Zwerm op zoek gaat naar insecten- en amfibieënbiotopen om er gezamenlijk concerten mee te geven. Afhankelijk van de plaats en het seizoen begeleiden we de groene kikker, de veldkrekel of de kraakcicade.
