Deze woorden van Keats inspireerden Bart Vanhecke voor zijn compositie Close my willing eyes voor 3 sopranen en ensemble. Deze compositie uit 1999 werd vanwege zijn grote bezetting tot op heden nog nooit uitgevoerd. Dankzij de samenwerking tussen het Collectief en WALPURGIS komt daar nu verandering in.
Het is niet de eerste keer dat Bart Vanhecke zich laat inspireren door literatuur. Ook aan zijn instrumentaal werk ligt bijna steeds een gedicht aan de oorsprong. Zo ligt aan de basis van Dans l’eau du songe, voor basklarinet, cello en piano, het gedicht Reflets van Maurice Maeterlinck.
Close my willing eyes van de Vlaamse componist Bart Vanhecke is is zowel inhoudelijk als muzikaal de ruggegraat van dit concertprogramma waarvoor WALPURGIS, na reeds verschillende samenwerkingen met solisten van het Collectief, voor het eerst met dit voltallige ensemble op de planken zal staan.
Close my willing eyes is een concertprogramma waarin 4 zangers (3 sopranen en 1 mezzosopraan) en 11 muzikanten (3 fluiten, 1 klarinet, 2 slagwerkers, 1 harp, 1 piano, 1 viool, 1 altviool en 1 cello) in diverse bezettingen en in een lichtontwerp van Stef Depover, het scala tussen licht en duisternis, tussen leven en dood, tussen tussen poëzie en muziek aftasten.
