REACTIES VAN DE DEELNEMERS

“Bedankt voor deze evenementen, waardoor we met alle mensen kunnen praten over wat er in ons zit.” Nour (Gaza)

_____________________________________________________
“De aangrijpende verhalen die werden voorgelezen in 2 talen, het bredere kader dat geschetst werd, het persoonlijke verhaal van Nour, de herkenning en een zekere verbondenheid tussen de deelnemers, dit alles samen maakte het voor mij een zeer waardevolle samenkomst. Ik ben mij meer bewust geworden van de tragiek van het Palestijnse volk.” Marina

_____________________________________________________
“Ik denk dat je problemen minder zwaar worden als ze door veel mensen worden gedeeld. Carmen heeft me veel bij geleerd. Wat weet ze veel over die problematiek. Dat maakt voor mij die samenkomst ook zo interessant. Je leert weer nieuwe, fijne mensen kennen.” Mia

_____________________________________________________
“Het was voor mij heel lang geleden dat ik zo’n gevoel had van samenhorigheid en gedeelde solidariteit in combinatie met luisterbereidheid in een vrouwelijke empowerment sfeer. Het was gezellig en ik voelde mij meteen thuis.” Chantal (Aruba)

_____________________________________________________
“In de toekomst nog zo’n safe spaces organiseren lijkt me heel mooi, de gruwel is helaas nog niet gedaan, mensen gaan nog nood hebben aan momenten als de 29e november. Ik vond de ontmoeting en samen tijd nemen om naar elkaar én de Palestijnse stemmen te luisteren ontzettend troostend.” Carmen Claessen (Antwerp for Palestine)

_____________________________________________________
“Het was heel emotioneel en pijnlijk toen Nour vertelde over het lawaai van de vliegtuigen en over haar familie die daar is gebleven….ik wil graag vrede in heel de wereld.” Latifa

_____________________________________________________
“Ik vond het een aangename lezing omdat we een beter beeld kregen van de situatie in het Midden-Oosten. We konden vragen stellen en ons medeleven tonen aan de mensen die er op één of andere manier bij betrokken waren.” Souria

_____________________________________________________
“De verhalen hebben me geraakt. De serene gesprekken vond ik verhelderend. De spontane warmte bij het samen eten…bijzonder.” Nicole

_____________________________________________________
“Een warmhartige en “no nonsense” samenkomst met achteraf een heerlijke soep! De teksten voorlezen in het Arabisch èn in het Nederlands was een prima idee: taal als verbinding en aanleiding om zich verder uit te drukken over wat men rechtstreeks of onrechtstreeks meemaakt. De meerwaarde was dat een Belgische [Carmen, van Antwerp for Palestine] ook Arabisch kon spreken voor extra toelichting.” Patricia

_____________________________________________________
“We werden echt geraakt door de authentieke monologen.(…)Natuurlijk voelen we alle verdriet maar we waren ook aangedaan door de verbondenheid en solidariteit die we voelden.” Tinneke en Ward

_____________________________________________________
“Wat mij opviel is hoe veerkrachtig die mensen waren, zo sterk maar ook zo kwetsbaar. Ik heb mij echt moeten inhouden om niet emotioneel te zijn. Het besef dat je hier bent, maar anderzijds familie en zovelen die de kans niet hebben om te vluchten. (…)
Bij het lezen van de teksten had ik mij voorgenomen om ook iets te lezen, maar ik was compleet geblokkeerd. Het opnemen van de woorden en dat vertalen naar de realiteit was voor mij heftig. (…)
Het was moeilijk om naar huis te gaan en het los te laten. Je blijft ook met zoveel vragen die je niet meteen durft te vragen omdat je denkt is het nu relevant of niet. Zoals hebben ze het goed hier, kunnen we iets doen? Zijn er nog gezinnen? Ook de beelden die we elke dag zien of niet willen zien. (…) Het brengt zoveel onmacht mee. Hoeveel kan een mens aanzien.” Malika Zerkouni (Speakxout)

_____________________________________________________
Hoe was het voor jou om bij de avondwake bij te zijn en één van de Gazamonologen voor te lezen?
“Ik vond het speciaal want zo wist ik hoe het voelt als er oorlog is (maar ook triest).”

Hoe was het vom al die verhalen te horen?
“Heel spannend, en vooral hoe het zal aflopen met de oorlog.”

Wat dacht je erbij?
“Ik dacht hoe het zou zijn als het hier oorlog was (wat hopelijk niet gebeurt).”

Wat onthoud je ervan?
“Ik denk nog soms aan wat die opa aan het vertellen was toen die jong was.”

Pien (9 jaar)

_____________________________________________________
“Omdat de mensen die lazen een taal zingen die ik niet versta,
omdat het kinderen waren, of ouderen of iemand die ik goed ken,
dames van om de hoek of met een verleden ver weg,
allemaal met hun hart middenin het universum
en toch zo knus bij elkaar
Daarom had ik nergens anders willen zijn
In geen enkele veilige stilte
Dankjulliewel daarvoor.” Diede

_____________________________________________________