Hoe gaat een moeder om met het verlies van haar kind?
Hoe gaat een generatie moeders om met het verlies van hun kinderen?
Het inspireerde KoudVuur tot het creëren van deze muziektheatrale voorstelling. 4 zangeressen, een soundscape met honderden stemmen en video. Aan de totstandkoming van de geluidsband, filmbeelden en decor werkten meer dan 300 jonge mensen, vaders en moeders mee. Ongeschoolde individuele stemmen en ingetogen koren.
De woorden van een moeder die nog een laatste boodschap wil meegeven.
De titel is ontleend aan een grafschrift uit de Westhoek.
De jongen op wiens graf deze inscriptie staat was 19 jaar.
Op één begraafplaats , Lijssenthoek te Poperinge, liggen meer dan 600 jongens van 19 jaar uit 1917.
450.000 Jonge mannen liggen in de Westhoek verspreid over 160 kerkhoven en op de voormalige slagvelden; bekend of naamloos.
Dit ene, toevallige grafschrift, een schrijnend getuigenis van individueel eenzaam leed, grijpt ons bij de keel.
Hoe krijgt de verbeelding van jonge mensen greep op die buitensporige dimensie van de honderdduizenden slachtoffers?
Hoe geef je stem aan dit gebeuren en hoe hou je herinneringen levend en tastbaar
Deze voorstelling kwam tot stand in het kader van een driejarige residentie van Eurudike De Beul in deFENIKS (2008-2010), werkplaats van WALPURGIS. Op het FENIKS FESTIVAL 2009 en 2010 was reeds work in progress van de uiteindelijke voorstelling te zien.
GENEROSITA – Eurudike De Beul
Een uitgesproken belangstelling in zang, theater en dans maakt dat mezzosopraan Eurudike de Beul als klassiek geschoolde zangeres een heel apart parcours aflegt. Zij werkt o.a. samen met Alain Platel, Theu Boermans en Peeping Tom met wie zij al verschillende jaren heel Europa rondreist. Sinds de noces/svadebka/de bruiloft is Eurudike nauw verbonden met WALPURGIS als gesprekspartner, stempedagoge en zangeres.
